Prozagedicht
Proza is eigenlijk het tegenovergestelde van poëzie: het is een hele lap tekst zonder enters. Zo zijn verhalen proza, columns in tijdschriften zijn proza en je schoolboeken zullen ook uit proza bestaan. Met 'prozagedicht' wordt bedoeld dat je een gedicht schrijft dat er niet echt als een gedicht uitziet, het heeft namelijk hele lange regels.
Zo is dit een 'normaal' gedicht:
"Ik zag sloten melkwit dichttrekken
hun ijsvesten dichtritsen
en zachtjes nader sluipen
als glanzende spiegels
op fietsers wachten"
En een prozagedicht zou er dan eerder zo uitzien:
"Op weg naar andere plaatsen kwamen ze langs dichtgevroren sloten. Op het water lag een melkwit vlies, ze schrokken ervan. Het mocht niet sneeuwen, zeiden ze, en wensten de sloten weer glad en glanzend als diepe, zwarte spiegels om in te verdrinken. Min het verdrinken. Plus het verdrinken in wakken, koude gaten. Gaten in een glanzende spiegel."
Zo is dit een 'normaal' gedicht:
"Ik zag sloten melkwit dichttrekken
hun ijsvesten dichtritsen
en zachtjes nader sluipen
als glanzende spiegels
op fietsers wachten"
En een prozagedicht zou er dan eerder zo uitzien:
"Op weg naar andere plaatsen kwamen ze langs dichtgevroren sloten. Op het water lag een melkwit vlies, ze schrokken ervan. Het mocht niet sneeuwen, zeiden ze, en wensten de sloten weer glad en glanzend als diepe, zwarte spiegels om in te verdrinken. Min het verdrinken. Plus het verdrinken in wakken, koude gaten. Gaten in een glanzende spiegel."
